تفاوت بین کابل جفت پیچ خورده، کابل کواکسیال و کابل فیبر نوری

بسیاری از ما تفاوت  کلی بین ADSL، COAX و اینترنت فیبر را می‌دانیم، اما کابل‌های پشت این اتصالات ممکن است بیشتر به صورت یک رمز و راز باشد که اندکی برای کاربران ناشناخته مانده است.

سه نوع از رایج ترین کابل های ارتباطی عبارتند از جفت تابیده، کواکسیال و فیبر نوری . درک تفاوت نحوه انتقال داده ها از طریق هر کابل چیزی است که در نهایت بر مواردی مانند سرعت، تأخیر، امنیت، هزینه و غیره تأثیر می گذارد.

در اینجابه یک تفکیک کلی از سه نوع مختلف کابل و توانایی آنها میپردازیم.

کابل های اینترنت جفت پیچ خورده:

کابل جفت پیچ خورده اغلب برای ارتباطات تلفنی و اکثر شبکه های اترنت مدرن استفاده می شود. نوعی سیم کشی است که در آن دو هادی یک مدار به هم می پیچند. یک جفت سیم، مداری را تشکیل می دهند که می توانند داده ها را منتقل کنند. و جفت‌ها به هم می‌پیچند تا در برابر تداخل، نویز ایجاد شده توسط جفت‌های مجاور، محافظت کنند. عمدتاً در تلفن یا شبکه های اترنت مدرن استفاده می شود.

دو نوع کابل جفت پیچ خورده وجود دارد:

• کابل جفت تابیده شیلددار: کابل‌های جفت تابیده در سیستمی که از روش انتقال متوازن استفاده می‌کند، مؤثرترین استفاده را دارند. کابل های دارای شیلد، کابل های جفت تابیده شیلددار و معمولاً به اختصار STP نامیده می شوند.
  
   این کابل ها اغلب برای اینترنت مسکونی و تجاری و نیز برای شرکت های بزرگ مقیاس، برنامه های کاربردی پیشرفته و کابل کشی بیرونی که در معرض عناصر محیطی قرار می گیرند استفاده می شود.کابل STP نسبت به کابل UTP ظرفیت بهتری برای مقاومت در برابر نویز دارد.
  
  
• کابل جفت تابیده بدون محافظ: کابل های بدون محافظ را کابل های جفت تابیده بدون محافظ یا UTP می گویند. پیچاندن سیم ها به یکدیگر منجر به ویژگی امپدانس کابل می شود. کابل UTPدر اترنت استفاده می شود.کابل مسی UTP رایج Cat5، Cat5e، Cat6، Cat6a و Cat7 میباشد.
  
  
  
  
  

  کابل کواکسیال چیست؟

  Coax_Cable یا کابل های کواکسیال کابل های انتقال فرکانس بالا هستند که از یک هسته مسی جامد تشکیل شده اند که داده ها را به صورت الکتریکی روی هادی داخلی منتقل می کند. ظرفیت انتقال کواکس 80 برابر بیشتر از کابل های جفت تابیده است.

  این نوع کابل معمولاً برای ارسال سیگنال های تلویزیونی (پهنای باند بالاتر آن را برای برنامه های ویدیویی مناسب تر می کند) و برای اتصال رایانه ها به شبکه یا اینترنت استفاده می شود. همراه با انتقال پایدار داده ها، کواکس قابلیت ضد پارگی نیز دارد و می تواند به طور موثر سیگنال ها را از تداخل محافظت کند. هزینه ی آن کمی بالاتر از کابل های جفت پیچ خورده است، اما همچنان مقرون به صرفه تر از فیبر است. دو نوع کابل کواکسیال نیز وجود دارد:

  -75 اهم
  بیشتر برای انتقال سیگنال های ویدئویی استفاده می شود.
  اغلب برای اتصال سیگنال های ویدئویی بین اجزای مختلف مانند DVD، VCR یا گیرنده هایی که معمولا به عنوان کابل های A/V شناخته می شوند، استفاده می شود.

  -50 اهم 
  در درجه اول برای انتقال سیگنال داده در یک سیستم ارتباطی دو طرفه استفاده می شود
  بیشتر برای ستون فقرات اترنت کامپیوتر، گیرنده های رادیویی AM/FM، آنتن GPS، اسکنرهای پلیس و سیستم های تلفن همراه استفاده می شود.
  
  
  
  

  
  
  کابل کواکسیال (coaxial) به طور گسترده توسط اپراتورهای کابلی، مخابراتی و ارائه دهندگان اینترنت برای انتقال داده ها از جمله سیستم های صوتی و تصویری استفاده می شود. این انتقال قابل اعتماد و دقیق را ارائه می دهد و آن را در برنامه های تجاری و مسکونی محبوب می کند.
  
  
  
  

  کابل های اینترنت فیبر نوری:

  کابل فیبر، جدیدترین شکل فناوری کابل کشی و انتقال است. این کابل‌ها به جای انتقال داده‌ها از طریق سیم‌های مسی، حاوی فیبرهای نوری هستند که داده‌ها را از طریق نور منتقل می‌کنند، نه پالس‌های برق. هر فیبر نوری جداگانه با پلاستیک پوشانده شده و در یک لوله محافظ قرار دارد. این باعث می شود کابل های فیبر نوری در برابر تداخل خارجی بسیار مقاوم باشند.

  نتیجه یک اتصال فوق‌العاده مطمئن و پرسرعت با ظرفیت انتقال 26000 برابر بیشتر از کابل‌های جفت تابیده است ، اما همچنان هزینه بسیار بالاتری دارد.

  • مزایای 

  انتقال داده با سرعت بالا: کابل های فیبر نوری می توانند داده ها را با سرعت بسیار بالا تا چندین گیگابیت در ثانیه انتقال دهند. این باعث می شود آنها برای برنامه هایی که به انتقال سریع و مطمئن داده نیاز دارند، مانند کنفرانس ویدیویی، بازی آنلاین و محاسبات ابری، ایده آل باشند.

  مصونیت در برابر تداخل الکترومغناطیسی: کابل‌های فیبر نوری در برابر تداخل الکترومغناطیسی مصون هستند و برای استفاده در محیط‌هایی که تداخل الکترومغناطیسی نگران کننده است، ایده‌آل هستند. این شامل تنظیمات صنعتی و کاربردهای پزشکی می شود، جایی که تجهیزات الکترونیکی حساس باید از تداخل الکترومغناطیسی محافظت شوند.

  مصرف برق کمتر: کابل‌های فیبر نوری نسبت به کابل‌های مسی سنتی، انرژی کمتری مصرف می‌کنند، به این معنی که کارکرد طولانی‌مدت از نظر انرژی کارآمدتر و مقرون به صرفه‌تر هستند.
  
  
  
  
  
  

  
  

  تفاوت بین کابل جفت پیچ خورده، کابل کواکسیال و کابل فیبر نوری

  سرعت، پهنای باند و فاصله

  کابل فیبر نوری که از لوله‌های بسیار نازک و انعطاف‌پذیر شیشه‌ای یا پلاستیکی ساخته شده است، می‌تواند سیگنال‌های تلویزیون، تلفن و داده‌ها را با پهنای باند بسیار بیشتر، سرعت سریع‌تر و فرکانس‌های بالاتر ارائه دهد. از سوی دیگر، کابل کواکسیال و کابل جفت تابیده، سیم‌های مسی یا مسی هستند که با عایق با مواد دیگر احاطه شده‌اند. آنها قادر به انتقال همان نوع سیگنال از طریق سیگنال های الکتریکی هستند.
  
  

   

  برای مطالعه سایر مطالب مفید و تخصصی در خصوص حوزه شبکه و اینترنت به سایت های معتبر تجهیزات شبکه و کامپیوتر مراجعه نمایید.